Της Πόπης Γιαλυράκη ,
Pg,Dip. In Person-Centered Counselling
Η Συμβουλευτική είναι ένας θεσμός που παρεξηγημένα θεωρείται από τους περισσότερους ότι παρέχει συμβουλές.
Στην πραγματικότητα όμως η συμβουλευτική δε χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο και δεν έχει ως στόχο την παροχή συμβουλών σε κάποιον. Η συμβουλευτική είναι μια διαδικασία αλληλοεπικοινωνίας που σκοπός της είναι η παροχή βοήθειας σε ένα άτομο ή σε μια ομάδα ατόμων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προβλήματα που δεν μπορούν να διαχειριστούν μόνοι τους, προβλήματα που μπορεί να αφορούν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, τη σχέση τους με τον ίδιο τους τον εαυτό, την επαγγελματική τους ζωή, την προσαρμοστικότητα τους σε δύσκολες καταστάσεις.
Η συμβουλευτική βασίζεται κυρίως στις θεωρίες προσωπικότητας. Η κυριότερη ίσως θεωρία από την οποία έχει επηρεαστεί είναι η «προσωποκεντρική» θεωρία του Carl Rogers, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ως ο «πατέρας» της συμβουλευτικής. H θεραπεία αυτή έχει στόχο να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα και τις συνθήκες που θα επιτρέψουν και θα διευκολύνουν τον κάθε άνθρωπο να αναπτύξει όλο και περισσότερο το δυναμικό του και να οδηγηθεί σταδιακά στην αυτονομία.
Ως προς τη διαδικασία και τη μεθοδολογία που χρησιμοποιείται μπορεί να διακριθεί σε ατομική και ομαδική. Η ατομική συμβουλευτική πραγματοποιείται ανάμεσα στον σύμβουλο και το συμβουλευόμενο και έχει ως στόχο την παροχή βοήθειας στο συμβουλευόμενο. Η ομαδική συμβουλευτική γίνεται μεταξύ του συμβούλου και δύο ή περισσοτέρων ατόμων και ο στόχος είναι να δει το κάθε άτομο ξεχωριστά τον εαυτό του μέσα στα πλαίσια μιας ομάδας και μέσω της αλληλεπίδρασης με τα άλλα μέλη να οδηγηθεί σε προσωπική ανάπτυξη.
Αυτό που θεωρείται όμως εξέχουσας σημασίας είναι η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στο σύμβουλο και το συμβουλευόμενο.
Ο προσωποκεντρικός σύμβουλος το επιτυγχάνει με τα αναγκαία και ικανά «εργαλεία» που χρησιμοποιεί στην σχέση αυτή που είναι η αυθεντικότητα, η αποδοχή του θεραπευόμενου «άνευ όρων» και η ενσυναίσθηση προς αυτόν.
Τον σπουδαιότερο ρόλο όμως παίζει η προσωπικότητα του θεραπευτή αλλά και το ταίριασμα με τον θεραπευόμενο. Με άλλα λόγια, μεγάλο ρόλο παίζει και η «χημεία» μεταξύ των δύο συμβαλλόμενων, όπως συμβαίνει άλλωστε και με όλες τις σχέσεις.
Τέλος αξίζει να αναφερθεί η χρησιμότητα και η αναγκαιότητα της συμβουλευτικής-ψυχοθεραπείας για το άτομο. Υπάρχει μεγάλη προκατάληψη για αυτό το θέμα. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι «τα καταφέρνουν και μόνοι τους» ή «μόνο οι τρέλοι πάνε σε ψυχολόγο».
¨Ολοι οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη, όταν αισθανόμαστε προβληματισμένοι , μπερδεμένοι, όταν μια κατάσταση μας δημιουργεί άγχος, φόβο ή ανασφάλεια, να βρούμε κάποιον να μας ακούσει πραγματικά, να νιώσει τα συναισθήματά μας χωρίς κριτική διάθεση, να μας αποδεχτεί γι αυτό που ακριβώς είμαστε και όχι γι αυτό που θέλουμε να δείχνουμε.
Στην σημερινή περίοδο, που τα προβλήματα είναι σύνθετα και δαιδαλώδη, η επίλυσή τους απαιτεί συχνά εξωτερική βοήθεια, γνώσεις και σχετική κατάρτιση.
Εν τέλει, η πραγματοποίηση συνεδριών συμβουλευτικής ή ψυχοθεραπείας, μπορεί να πηγάζουν από την ανάγκη του ατόμου να «γνωρίσει» σε βάθος τον εαυτό του και να αναπτυχθεί προσωπικά.